Corona günleri

Son günlerde epey çalıştık, ama bu haftayı daha rahat geçirdim. Geçtiğimiz perşembe Hasan Gözetlik’le bir kayıt yaptık. İstanbul’da epey kaldım bu kış, ama Hasan hep doluydu. Şimdi virüsten dolayı boş, ama ben İstanbul’da değilim ve çözüm olarak görüntülü konuşma kullanarak, Selim’in de katılımıyla kaydı gerçekleştirdik. Tabii ki ben orda olsaydım daha çok içime sinerdi ama yine de iyi sonuç aldık (galiba) . Şarkı bana ait, roman havası ve arabesk içeren bir şarkı. Hasan çoğu albümümüzde trompet-trombon çalıyordu. Ama ilk defa şarkı söyledi. Her roman güzel şarkı söylüyor, tarz olarak birbirlerine benziyorlar. Hasan’ın çok harika bir sesi yok ama piyasadaki çoğu şarkıcıdan yine daha güzel söylüyor. Ama kendini sadece müzisyen olarak düşünüyor. Romanların genelde çok kariyer hırsı olmuyor. Onlar için kariyer, kariyerli bir solistin arkasında çalmak.  Bir çoğu bu yüzden şarkı söylemeye, albüm yapmaya, dolayısıyla ünlü olmaya çalışmıyor. Sadece müzik piyasası içinde biliniyorlar, tromboncu Hasan, klarnetçi Hüseyin… Genelde hepsinin aile hayatı var, çocukları var. Erkenden evleniyorlar. Ben Hasan’ı 2007’de tanıdığımda 17 yaşındaydı, birkaç yıl sonra evlendi. Şimdi 30 yaşında ve 3 çocuğu var. Her gün ya konserde çalıyor, ya kayıtta, ya da her ikisinde. Yaptığımız kayıt Hasan’ın hayatını çok değiştirmez diye tahmin ediyorum. Ama belli olmaz da tabii. Değişirse belki de üzülmeliyim, bilmiyorum.

Yapmak istediğim çok sayıda şey var müzikle ilgili, birbirinden farklı kayıtlar. Bunlar aklıma gelip gidiyorlar. Listeleyeyim dedim, baya bir çıktı. Yazdım yazdım, en son bir tanesi aklıma geldi. Aslında ilk aklıma gelmesi gereken, ilk yapmam gereken kayıt, ama en son aklıma geldi. Bende olduğunu sandığım vizyon aslında pek de yok demek ki. En iyi müzisyenlerin büyük bir çoğunluğunun ciddi vizyon problemi var. Neredeyse hepsinin. Oysa bir çok değersiz ama vizyonlu müzisyen çok daha iyi yerlere geliyor. Benim derinlerde kalmış bir vizyonum varmış gibi geliyor, ama bazen mevcut durumlara çok kaptırıp esas yapmam gerekenleri yapmıyorum. Yeni bir şarkı yazmış oluyorum, canım onu kaydetmek istiyor, veya konserler provalar derken zaman gidiyor. Sonra bir bakıyorum, yapabileceğim en güzel şeyleri yapmamışım, onun yerine oyalanmışım. Umarım bunun önüne geçebilirim bundan sonraki zamanda.

Corona’dan bahsetmedim, buraya not düşeyim. Bu hastalıkla ilgili atıp tutmak beni aşar. Ama bana habercilerin, basının bir abartması gibi geliyor. Zaten bir tek onların işine yaradı…

Eğer öyleyse yakında her şey normale döner. Umarım öyle olur…

Sinan(17 Mayıs 2020)